Սեղանատուն

Հաղպատի վանքի սեղանատունը գտնվում է վանական համալիրի հյուսիս-արևմտյան մասում՝ պարսպի սահմանագծին: Աշխարհիկ այս կառույցն իր ճարտարապետական հորինվածքով բացառիկ տեղ է զբաղեցնում հայկական միջնադարյան կոթողների մեջ:

Կառուցվել է 1220-ական թվականներին: Կառուցողների անունները հայտնի չեն: Բացի վանքի միաբանության համար որպես սեղանատուն ծառայելուց, օգտագործվել է նաև ժողովների անցկացման համար: Մի շարք պատմիչներ նշել են, որ այն Հաղպատի դպրոցի համար ծառայել է նաև որպես վարժարանի շենք: 19-րդ դարի սկզբներին շինության մի հատվածն օգտագործվել է ձեթ ստանալու նպատակով: Այս պատճառով է, որ սեղանատան կառույցին երբեմն անվանում են ձիթհանք: Մինչ այժմ շինության ներսում պահպանվել են ձիթհանքի կլոր քարերը:

Ունի 19,8*9,25 մ ուղղանկյուն հատակագիծ: Հատակից մինչև խաչաձևվող կամարների ամենաբարձր կետը 8 մետր է: Սեղանատան մուտքը դրսի կողմից քառանկյուն շրջանակի մեջ Է, իսկ բարավորի վրա քանդակված է խաչ: Շենքի ճակատային մասին առկա են խաչաքանդակներ: Լուսամուտները վերին մասում ընդգծված են նախշազարդով: